حضرت آيتالله خامنهاي رهبر معظم انقلاب اسلامي بمناسبت برگزاري سومين سمينار نماز پيام مبسوطي صادر فرمودند.
اين پيام كه امروز چهارشنبه در محل برگزاري سمينار نماز در بابلسر توسط حجهالاسلام و المسلمين رسولي محلاتي قرائت شده است به اين شرح ميباشد:
بسمالله الرحمن الرحيم
خدا را سپاس، كه تلاش مبارك شما دستاندركاران ترويج فريضهي نماز، به سومين سالگرد رسيد و كاري با چنين اهميت، به اهتمامي پيگير و خستگيناپذير پيوست. راز موفقيت در دسترسي به هدفهاي بزرگ و والا، همين پيگيري و استمرار در طلب است، اين درس بزرگ را نيز در يكي از آثار مناجاتي مولاي پرهيزكاران ميآموزيم كه: وهب لي الجد في خشيتك و الدوام في الاتصال بخدمتك... نماز در عرصهي تكاپوي لايزال و ناگزيري كه بشر بدان مأمور بلكه مطبوع گرديده است، بزرگترين فريضه و مؤثرترين ابزار است. شايد برخي اين خصوصيت را براي نماز فقط در ميدان تكاپوي فردي بسوي كمال، شناخته و از نقش آن در صحنهي جهاد جمعي و اجتماعي و در برابر معارضان پرقدرت دنيائي سخني نشينده باشند.
از اين رو بايد دانست كه پايمردي در همه گونه رويارويي، وابسته به آن است كه دلها و ارادهها از صفا و توكل و اعتماد به نفس و اميد به فرجام، لبريز باشد، و نماز سرچشمهي جوشاني است كه اين همه و بسي فيوضات ديگر را بر دل و جان نمازگزار سرازير ميكند و از او انساني روشن ضمير و ثابتقدم و بيدغدغه و اميدوار ميسازد.
اينكه در قرآن و سخن والاي پيابمر خاتم (صلي الله عليه و آله و سلم) نماز، بازدارنده از فحشاء و منكر و معراج مؤمن و تقرب دهندهي پرهيزگار و در يك سخن، بهترين نهاد دين معرفي شده و پيامبر مكرم، آنرا روشني چشم خويش خوانده است، بايد ما را در فهم عظمت نماز به تأمل و ژرفنگري بيشتر بكشاند.
البته اين نكته نيز شايان ذكر است كه نماز همين برزبان راندن كلمات و گزاردن حركاتي معين نيست. آنهمه فيض و بركت، پر پديد آوردن امواج صوتي و اعمال بدني بيآنكه روح ذكر و توجه در سراسر اين كالبد دميده باشد، مترتب نميگردد، اگر چه حداقل تكليف با آن ساقط ميگردد. روح نماز، ياد خدا و خشوع و حضور در برابر اوست و اين كلمات و اعمالي كه با تعليم الهي بر مكلف، واجب گشته است بهترين قالب براي آن روح و نزديكترين راه به آن سرمنزل مقصود است.
نماز بيذكر و حضور، كالبدي بيروح است كه اگر چه نام نماز بر آن، مجاز نيست، ليكن اثر و خاصيت نماز نيز از آن مترتب نيست. از اين حقيقت، در آثار ديني با عنوان قبولي نماز سخن رفته است، و چنين آمده است كه يك نماز كه تو ميگزاري تنها هر آنچه با حضور و توجه آورده شده قبول است و بس.
اينك نماز، موهبتي بيبديل و سرچشمهي فيضي لايزال، در اختيار ما است كه با آن، نخست از خويش و سپس از هر آنكه بدو مهر ميورزيم، انسان صالح بسازيم. اين دروازهئي است گشاده به عرصهئي پهناور و مصفا. دريغ است كه آدمي عمومي را در جوار بهشت مصفائي بگذارند و سري بدان نكشد و عزيزان خود را، بدان سوق ندهد. وحي الهي به پيامبر عظيم الشأن( صلي الله عليه و آله و سلم) چنين فرمان داد: و أمراهلك بالصلوه واضطبر عليها. امروز همهي شما خود را طرف اين خطاب بشمريد و نماز را، حقيقت مقدس و گوهر درخشان را كه عطيهي الهي به امت محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) است، قدر بشناسيد. در اين وظيفه هر كسي سهم ويژهئي دارد: پدران و مادران با گفتار و كردار خود، فرزندان را به نماز تشويق و راهنمائي كنند. معلمان، شاگردان مدارس و دانشگاهها را در سمت و سوي اين حقيقت درخشان به حركت وادار نمايند. فضلاء و علماء و روحانيون محترم، امام جماعت در مراكز آموزشي و اقامتگاههاي دانشجويان، براي نسل نو را فرصتي مغتنم بشمرند. نويسندگان كتابهاي درسي، رازها و رمزها و درسهاي نماز را در كتابهاي درسي بگنجانند. وزارت ارشاد و سازمان تبليغات و صداوسيما از هنر بويژه هنر سينما براي نشان دادند گوهر نماز و چهرهي نمازگزار بهره بگيرند. هنرمندان عزيز با زبان شعر و قصه و نقاشي و جز اينها، و با آفرينش آثار هنري با كيفيت، بلكه برجسته، دست چيرهي هنر را به كاري چنين شايسته مشغول سازند. در مدارس، معلمان و مديران، و در همهي مراكز، مسئولان، با حضور خود در صفوف نماز، نمازگزاران را تشويق كنند. در گردهمائيهاي علمي و فرهنگي و آموزشي و تبليغي، نماز را در وقت خود همچون الهام بخش صداقت و هدايت به جاي آورند. نويسندگان و گويندگان ديني دربارهي نماز و مفهوم و فلسفه و هدف و آثار و بركات و احكام آن بگويند و بنويسند. مردم، مساجد را با حضور در نمازهاي جماعت كه بهترين شيوهي نمازگزاردن است، رونق بخشند. در همهي بناهاي عمومي و جايهائي كه همواره به طبع حال، مردمي در آن گرد ميآيند مانند فرودگاهها و وايستگاههاي قطار و بندرها و عزيمتگاههاي خودروهاي همگاني و ادارات دولتي و بوستانهاي شهري و مانند اينها نماز خانهها يا مساجدي بنا كنند و افزون بر اين، مردم، هر زمين پاكيزه و مناسبي را به هنگام در آمدن وقت نماز، مسجد بشمار آورند و در آن به نماز بايستند.
از اينگونه كاربري هر كسي و قشري از مردم، هست كه هر كس بايد كنكاش كند و سهم خود از اين فريضهي همگاني را بيابد و بدان دست زند.
در چنين وضعي است كه جامعهي اسلامي ما، توانسته است نماز را اقامه كند و مصداق اين آيهي كريمه گردد كه: الذين ان مكناهم في الارض اقامو الصلوه و اتوو الزكوه وامروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبه الامور. صدق الله العلي العظيم.
توفيق همهي آحاد مسلمانان را در درست انجام دادن اين وظيفهي الهي مسئلت ميكنم. والسلام عليكم و رحمه الله
سيدعلي خامنهاي
16/6/72
اين پيام كه امروز چهارشنبه در محل برگزاري سمينار نماز در بابلسر توسط حجهالاسلام و المسلمين رسولي محلاتي قرائت شده است به اين شرح ميباشد:
بسمالله الرحمن الرحيم
خدا را سپاس، كه تلاش مبارك شما دستاندركاران ترويج فريضهي نماز، به سومين سالگرد رسيد و كاري با چنين اهميت، به اهتمامي پيگير و خستگيناپذير پيوست. راز موفقيت در دسترسي به هدفهاي بزرگ و والا، همين پيگيري و استمرار در طلب است، اين درس بزرگ را نيز در يكي از آثار مناجاتي مولاي پرهيزكاران ميآموزيم كه: وهب لي الجد في خشيتك و الدوام في الاتصال بخدمتك... نماز در عرصهي تكاپوي لايزال و ناگزيري كه بشر بدان مأمور بلكه مطبوع گرديده است، بزرگترين فريضه و مؤثرترين ابزار است. شايد برخي اين خصوصيت را براي نماز فقط در ميدان تكاپوي فردي بسوي كمال، شناخته و از نقش آن در صحنهي جهاد جمعي و اجتماعي و در برابر معارضان پرقدرت دنيائي سخني نشينده باشند.
از اين رو بايد دانست كه پايمردي در همه گونه رويارويي، وابسته به آن است كه دلها و ارادهها از صفا و توكل و اعتماد به نفس و اميد به فرجام، لبريز باشد، و نماز سرچشمهي جوشاني است كه اين همه و بسي فيوضات ديگر را بر دل و جان نمازگزار سرازير ميكند و از او انساني روشن ضمير و ثابتقدم و بيدغدغه و اميدوار ميسازد.
اينكه در قرآن و سخن والاي پيابمر خاتم (صلي الله عليه و آله و سلم) نماز، بازدارنده از فحشاء و منكر و معراج مؤمن و تقرب دهندهي پرهيزگار و در يك سخن، بهترين نهاد دين معرفي شده و پيامبر مكرم، آنرا روشني چشم خويش خوانده است، بايد ما را در فهم عظمت نماز به تأمل و ژرفنگري بيشتر بكشاند.
البته اين نكته نيز شايان ذكر است كه نماز همين برزبان راندن كلمات و گزاردن حركاتي معين نيست. آنهمه فيض و بركت، پر پديد آوردن امواج صوتي و اعمال بدني بيآنكه روح ذكر و توجه در سراسر اين كالبد دميده باشد، مترتب نميگردد، اگر چه حداقل تكليف با آن ساقط ميگردد. روح نماز، ياد خدا و خشوع و حضور در برابر اوست و اين كلمات و اعمالي كه با تعليم الهي بر مكلف، واجب گشته است بهترين قالب براي آن روح و نزديكترين راه به آن سرمنزل مقصود است.
نماز بيذكر و حضور، كالبدي بيروح است كه اگر چه نام نماز بر آن، مجاز نيست، ليكن اثر و خاصيت نماز نيز از آن مترتب نيست. از اين حقيقت، در آثار ديني با عنوان قبولي نماز سخن رفته است، و چنين آمده است كه يك نماز كه تو ميگزاري تنها هر آنچه با حضور و توجه آورده شده قبول است و بس.
اينك نماز، موهبتي بيبديل و سرچشمهي فيضي لايزال، در اختيار ما است كه با آن، نخست از خويش و سپس از هر آنكه بدو مهر ميورزيم، انسان صالح بسازيم. اين دروازهئي است گشاده به عرصهئي پهناور و مصفا. دريغ است كه آدمي عمومي را در جوار بهشت مصفائي بگذارند و سري بدان نكشد و عزيزان خود را، بدان سوق ندهد. وحي الهي به پيامبر عظيم الشأن( صلي الله عليه و آله و سلم) چنين فرمان داد: و أمراهلك بالصلوه واضطبر عليها. امروز همهي شما خود را طرف اين خطاب بشمريد و نماز را، حقيقت مقدس و گوهر درخشان را كه عطيهي الهي به امت محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) است، قدر بشناسيد. در اين وظيفه هر كسي سهم ويژهئي دارد: پدران و مادران با گفتار و كردار خود، فرزندان را به نماز تشويق و راهنمائي كنند. معلمان، شاگردان مدارس و دانشگاهها را در سمت و سوي اين حقيقت درخشان به حركت وادار نمايند. فضلاء و علماء و روحانيون محترم، امام جماعت در مراكز آموزشي و اقامتگاههاي دانشجويان، براي نسل نو را فرصتي مغتنم بشمرند. نويسندگان كتابهاي درسي، رازها و رمزها و درسهاي نماز را در كتابهاي درسي بگنجانند. وزارت ارشاد و سازمان تبليغات و صداوسيما از هنر بويژه هنر سينما براي نشان دادند گوهر نماز و چهرهي نمازگزار بهره بگيرند. هنرمندان عزيز با زبان شعر و قصه و نقاشي و جز اينها، و با آفرينش آثار هنري با كيفيت، بلكه برجسته، دست چيرهي هنر را به كاري چنين شايسته مشغول سازند. در مدارس، معلمان و مديران، و در همهي مراكز، مسئولان، با حضور خود در صفوف نماز، نمازگزاران را تشويق كنند. در گردهمائيهاي علمي و فرهنگي و آموزشي و تبليغي، نماز را در وقت خود همچون الهام بخش صداقت و هدايت به جاي آورند. نويسندگان و گويندگان ديني دربارهي نماز و مفهوم و فلسفه و هدف و آثار و بركات و احكام آن بگويند و بنويسند. مردم، مساجد را با حضور در نمازهاي جماعت كه بهترين شيوهي نمازگزاردن است، رونق بخشند. در همهي بناهاي عمومي و جايهائي كه همواره به طبع حال، مردمي در آن گرد ميآيند مانند فرودگاهها و وايستگاههاي قطار و بندرها و عزيمتگاههاي خودروهاي همگاني و ادارات دولتي و بوستانهاي شهري و مانند اينها نماز خانهها يا مساجدي بنا كنند و افزون بر اين، مردم، هر زمين پاكيزه و مناسبي را به هنگام در آمدن وقت نماز، مسجد بشمار آورند و در آن به نماز بايستند.
از اينگونه كاربري هر كسي و قشري از مردم، هست كه هر كس بايد كنكاش كند و سهم خود از اين فريضهي همگاني را بيابد و بدان دست زند.
در چنين وضعي است كه جامعهي اسلامي ما، توانسته است نماز را اقامه كند و مصداق اين آيهي كريمه گردد كه: الذين ان مكناهم في الارض اقامو الصلوه و اتوو الزكوه وامروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبه الامور. صدق الله العلي العظيم.
توفيق همهي آحاد مسلمانان را در درست انجام دادن اين وظيفهي الهي مسئلت ميكنم. والسلام عليكم و رحمه الله
سيدعلي خامنهاي
16/6/72