پيام به مجمع يادوارهي فقهي سيامين سالگرد ارتحال آيةالله العظمي بروجردي(ره)
08/02/1370
بسماللهالرحمنالرحيم
جاي خوشوقتي بسيار است كههمت و پشتكار مؤسسين اين مجمع و شما حضار محترم آن، مصروف تجديد ياد و اعلا ذكر فقيه عظيمالقدر و كمنظيري شده است كه بركات و آثار حيات پر بار او به زمان خود او و به عرصهي فقاهت، منحصر نماند و او چون خورشيدي درخشان بر تعدادي از علوم اسلامي بلكه بر روشها و شيوههاي تحقيق در آنهاو نيز بر فضاي عام حيات مسلمين در زمان خود و پس از آن پرتوافشاني كرد و هنوز علماي اسلام و جهان اسلام از تأثيرات مبارك آن عمر پرثمر و رياست ومرجعيت تامهي پانزدهسالهي او متمتعند. اين شخصيت عاليقدر و كمنظير، مرجع عام شيعه در زمان خود و استاد فقيهان و مراجع معاصر، حضرت آيةاللهالعظمي مرحوم حاج آقاحسين بروجردي است; اعليالله مقامه و رفعاللهاعلامه.
علم و تقوا و اخلاص، و روشنبيني و بزرگ منشي و كياست، و نوآوري و جامع نگري و خستگيناپذيري و بسي خصلتهاي كمياب و نفيس ديگر از اين مرد بزرگ و ذخيرهي الهي، چنان شخصيت ذو ابعاد و عظيمي فراهم آورده بود كه نظير آن را در فقهاء صاحب نام و برخوردار از زعامت، بندرت ميتوان يافت.
او در فقاهت، مبتكر شيوهيي جديد، و در رجال و حديث، صاحب سبك بود و در تدريس و تربيت شاگرد و تعليم كار دسته جمعي بر زمان خود سبقت داشت.بينش وسيع او از مرزهاي حوزهي قم و حوزههاي علميه و چهارچوب كشور ايران و جهان تشيع فراتر ميرفت و بر جهان اسلام و همهي مذاهب مسلمين پرتو ميافكند. زعامت او نه تنها به ادارهي امور درسي و معيشتي حوزهها ، كه به مسايل سياسي و اخلاقي آن، و نه تنها به امور حوزه، كه به امور ديني و شعاير اسلامي در سراسر كشور و در سطح بينالمللي شمول مييافت، حوزهي علميهي تحت زعامت او پرورشگاه و خاستگاه افكار نو و گوهرهاي رخشاني شد كه به بركت آن در سالهاي بعد، نهضت روحانيت پي ريخته شد؛ و حركتي كه در اوج آن انقلاب عظيم و شكوهمند اسلامي به رهبري مجدد بزرگ اسلام حضرت امام خميني قدسالله نفسهالزكيه بود، سر برآورد. با اين همه، در مجموع شخصيت آن بزرگ مرد آنچه بيش از همه درخشنده و چشمگير بود اخلاص و تقوايي بود كه وي در همهي امور خود از آن بهره ميگرفت.
اكنون كه پساز گذشت سي سال از رحلت مرحوم آيةالله العظمي بروجردي قدس سره به بركت نظام جمهوري اسلامي ياد و تجليل ميشود شايسته است كه حوزههاي علميه و زعماي علمي آن به اين تكريم، اكتفا نكرده، روشهاي علمي و تحقيقي آن بزرگوار را نيز كه همچنان از تازگي برخوردار است ـ تعقيب و تكميل كنند و گردونهي فقاهت اسلام را به پيش برند.
از خداوند متعال، علو درجات آن عالم جليلالقدر و توفيقات آقايان محترم را در ظل توجهات حضرت بقيهالله روحيفداه مسألت مينمايم.
والسلام عليكم و رحمهالله
سيد عليخامنهاي
07/02/1370
08/02/1370
بسماللهالرحمنالرحيم
جاي خوشوقتي بسيار است كههمت و پشتكار مؤسسين اين مجمع و شما حضار محترم آن، مصروف تجديد ياد و اعلا ذكر فقيه عظيمالقدر و كمنظيري شده است كه بركات و آثار حيات پر بار او به زمان خود او و به عرصهي فقاهت، منحصر نماند و او چون خورشيدي درخشان بر تعدادي از علوم اسلامي بلكه بر روشها و شيوههاي تحقيق در آنهاو نيز بر فضاي عام حيات مسلمين در زمان خود و پس از آن پرتوافشاني كرد و هنوز علماي اسلام و جهان اسلام از تأثيرات مبارك آن عمر پرثمر و رياست ومرجعيت تامهي پانزدهسالهي او متمتعند. اين شخصيت عاليقدر و كمنظير، مرجع عام شيعه در زمان خود و استاد فقيهان و مراجع معاصر، حضرت آيةاللهالعظمي مرحوم حاج آقاحسين بروجردي است; اعليالله مقامه و رفعاللهاعلامه.
علم و تقوا و اخلاص، و روشنبيني و بزرگ منشي و كياست، و نوآوري و جامع نگري و خستگيناپذيري و بسي خصلتهاي كمياب و نفيس ديگر از اين مرد بزرگ و ذخيرهي الهي، چنان شخصيت ذو ابعاد و عظيمي فراهم آورده بود كه نظير آن را در فقهاء صاحب نام و برخوردار از زعامت، بندرت ميتوان يافت.
او در فقاهت، مبتكر شيوهيي جديد، و در رجال و حديث، صاحب سبك بود و در تدريس و تربيت شاگرد و تعليم كار دسته جمعي بر زمان خود سبقت داشت.بينش وسيع او از مرزهاي حوزهي قم و حوزههاي علميه و چهارچوب كشور ايران و جهان تشيع فراتر ميرفت و بر جهان اسلام و همهي مذاهب مسلمين پرتو ميافكند. زعامت او نه تنها به ادارهي امور درسي و معيشتي حوزهها ، كه به مسايل سياسي و اخلاقي آن، و نه تنها به امور حوزه، كه به امور ديني و شعاير اسلامي در سراسر كشور و در سطح بينالمللي شمول مييافت، حوزهي علميهي تحت زعامت او پرورشگاه و خاستگاه افكار نو و گوهرهاي رخشاني شد كه به بركت آن در سالهاي بعد، نهضت روحانيت پي ريخته شد؛ و حركتي كه در اوج آن انقلاب عظيم و شكوهمند اسلامي به رهبري مجدد بزرگ اسلام حضرت امام خميني قدسالله نفسهالزكيه بود، سر برآورد. با اين همه، در مجموع شخصيت آن بزرگ مرد آنچه بيش از همه درخشنده و چشمگير بود اخلاص و تقوايي بود كه وي در همهي امور خود از آن بهره ميگرفت.
اكنون كه پساز گذشت سي سال از رحلت مرحوم آيةالله العظمي بروجردي قدس سره به بركت نظام جمهوري اسلامي ياد و تجليل ميشود شايسته است كه حوزههاي علميه و زعماي علمي آن به اين تكريم، اكتفا نكرده، روشهاي علمي و تحقيقي آن بزرگوار را نيز كه همچنان از تازگي برخوردار است ـ تعقيب و تكميل كنند و گردونهي فقاهت اسلام را به پيش برند.
از خداوند متعال، علو درجات آن عالم جليلالقدر و توفيقات آقايان محترم را در ظل توجهات حضرت بقيهالله روحيفداه مسألت مينمايم.
والسلام عليكم و رحمهالله
سيد عليخامنهاي
07/02/1370