اگر شخصی در ماه رمضان به سبب عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و با این حال قضای روزۀ خود را به‌جا نیاورد تا ماه رمضان آینده فرا برسد، باید علاوه بر قضای روزه برای هر روز یک مدّ طعام به فقیر بدهد.
کفارۀ تاخیر یک مد طعام است؛ یعنی 750 گرم گندم، آرد، نان، برنج یا سایر مواد غذایی که باید به فقیر داده -شود و  دادن پول آن کافی نیست مگر اینکه اطمینان داشته باشد که فقیر به وکالت از شخص طعام خریده و سپس آن را به عنوان کفاره قبول می کند، که در این حالت اشکال ندارد؛ بنابراین اگر در مورد مذکور اطمینان ندارد که صَرف در مورد کفاره می شود یا نه، کافی نیست.