حضرت آيت‌الله خامنه‌اي رهبر معظم انقلاب اسلامي و ولي امر مسلمين به مناسبت گردهمايي ساليانه نماز پيامي صادر فرمودند. متن پيام مقام معظم رهبري كه توسط حجت‌الاسلام والمسلمين رسولي محلاتي در محل گردهمايي ساليانه نماز در تبريز قرائت شده است به اين شرح مي‌باشد:
بسم الله الرحمن الرحيم
اكنون چند سالي است كه چنين روزهايي در كشور ما، موسم نماز است، يعني فضاي سراسر كشور به عطر دل‌انگيز ياد و نام نماز، آغشته است و انسانهايي روشن بين و با ايمان، باشور و نشاط، همه جا از نماز مي‌گويند و به نماز فرامي‌خوانند و براي اقامه‌ي نماز، مجاهدت مي‌كنند، اين تلاش مبارك، شايسته‌ي آن است كه از سوي همه‌ي كساني كه به حيات طيبه‌ي اسلامي و زندگي در سايه‌ي حق و عدالت، دل بسته‌اند گرامي داشته شود و به پيوسته ماندن آن، كمك شود.
اقامه‌ي نماز در كشوري كه پرچم اسلام را بر فراز سر خويش برافراشته و به حاكميت اسلام مفتخر گرديده، يكي از واجب‌ترين فرائض است. زيرا همه‌ي هدفهاي يك جامعه‌ي نيكبخت، از قبيل: تأمين عدالت اجتماعي، دستيابي به رفاه عمومي و شكوفايي مادي، پرورش استعدادها و خلاقيتها در آحاد مردم، برخورداري از دانش و بينش و تجربه، عزت و استقلال و اقتدار ملي، گسترش اخلاق انساني و روابط سالم ميان آحاد مردم و ديگر هدفهاي والا، در صورتي تأمين مي‌شود كه تربيت فردي و تهذيب اخلاقي در آحاد مردم بويژه در كارگزاران امور كشور، تأمين شود و انسانهايي پاك و برخوردار از همت و توكل و اخلاص و صبر و سختكوشي در آن جامعه باشند كه به ياري اين پشتوانه‌ي روحي، توانايي برداشتن بارهاي سنگين را دارا باشند و در برابر موانع گوناگون و بويژه امواج فساد و تباهي، ياراي ايستادگي داشته باشند. هر چه شمار اينگونه انسانها در جامعه و كشوري بيشتر باشد، افق آينده‌ي آن جامعه و آن كشور، روشنتر و حركت به سوي نيكبختي در آن جامعه و آن كشور، ممكن‌تر و آسانتر خواهد بود.
اهميت نماز و يكي از رازهاي پافشاري بر آن در معارف اسلامي را از آنچه گفتيم مي‌توان دانست، زيرا نماز برترين چيزي است كه مي‌تواند همه‌ي افراد جامعه‌ي مسلمان را به تهذيب اخلاقي و تعالي روحي و معنوي برساند.
سه خصوصيت عمده در نماز هست كه نقش برتر آن را در تهذيب نفس و پرورش رواني انسانها پديد مي‌آورد.
نخست آن كه نماز، با شكلي كه در اسلام براي آن معين گشته يعني حركات و اذكار مخصوص، به طور طبيعي نمازگزار را به دوري از گناه و آلودگي فرامي‌خواند: ان الصلوه تنهي عن الفحشاء و المنكر. اين فراخواني پيوسته، توانايي آنان را دارد كه هر كس را از منجلابها رها سازد و عروج بخشد.
دو آن كه در او روح پرستش و خضوع در برابر حضرت باري تعالي را كه محبوب حقيقي و فطري هر انسان است، زنده مي‌كند و غبار فراموشي از اين حقيقت درخشنده را كه در ژرفاي فطرت او نهاده شده است مي‌سترد.
سوم آن كه به جان و دل نمازگزار، آن آرامش و اطميناني را كه شرط اصلي موفقيت در همه‌ي عرصه‌هاي زندگي است، هديه مي‌كند و تزلزل و اضطراب را كه مانع بزرگي در راه اقدام مجدانه براي پرورش اخلاقي است، از او دور مي‌سازد.
هر يك از سه خصوصيتي كه گفته شد در خور آن است كه با تدبر و ژرف نگري ديده و سنجيده شود و از اين راه بسياري از معارف نماز آشكار خواهد شد.
اكنون هنگامي كه مي‌بينيم نماز با اين ويژگيها و كارسازي استثنايي‌اش، گستردگي‌يي به اندازه‌ي گستره‌ي همه‌ي جامعه‌ي اسلامي، دارد، يعني همه در هر حال و هر جا وظيفه دارند آن را به جاي آورند و هيچكس، هرگز از قلمرو اين فريضه‌ي الهي بيرون نيست، در مي‌يابيم كه اندازه‌ي تأثير آن در تأمين شرط نيكبختي يك ملت و يك جامعه، چقدر زياد است.
حقيقت آن است كه هرگاه در ميان مردمي، نماز ـ با همه‌ي شرايطش ـ رواج داشته باشد همين يك واجب الهي آنان را تدريجا به همه‌ي نيكبختيها مي‌كشاند و خيمه‌ي دين را در زندگي آنان برپا مي‌سازد.
ناگفته نگذاريم كه اين همه، درباره‌ي نمازي است كه با روح آن يعني توجه و حضور قلب به جاي آورده مي‌شود. چنين نمازي، نمازگزار را با همه‌ي آفرينش، هماهنگ و همسو مي‌سازد و راه را براي تحقق سنتهاي الهي در طبيعت و تاريخ، بازمي‌كند، چرا كه در بينش اسلامي همه‌ي آفرينش در حال تسبيح و عبوديت حضرت حق است: يسبح له ما في السموات و ما في الارض... توصيه‌ي مؤكد اينجانب به همه بويژه جوانان آن است كه خود را با نماز مأنوس و از آن بهره‌مند سازند. يعني اين كه نماز را با توجه به معني و با احساس حضور در محضر پروردگار متعال جلت عظمته، به جاي آورند و اين كار را با تمرين، بر خود هموار و آسان سازند و تا بتوانند نوافل، مخصوصا نافله‌ي نمازهاي صبح و مغرب را نيز ادا كنند. و اگر هنوز در ميان كسان و نزديكان و دوستان آنان، كسي هست كه خود را از فيض نماز محروم كرده باشد، او را از اين گناه بزرگ و خسارت عظيم بازدارند و اين كار را با زبان خوش و رفتار حكيمانه انجام دهند، البته پدران و مادران نسبت به نماز فرزندان خود مخصوصا نوجوانان، مسؤوليت بيشتري دارند.
اينجانب در پيام نماز سالهاي گذشته، توصيه‌هايي به دست‌اندركاران و مسؤولان دستگاههاي گوناگون در باب نماز كرده‌ام. بجا است اگر هيأتي از اين مجمع نماز، درباره‌ي آنها به جستجو و فحص پردازد و گزارشي از چگونگي و اندازه‌ي تحقق آن خواسته‌ها فراهم آورد.
در پايان با دعا براي همه‌ي شما عزيزان دست‌اندركار مسأله‌ي نماز، اميدوارم زحمات شما مقبول الهي و منظور نظر حضرت ولي الله الاعظم ارواحنا فداه و سلام الله عليه باشد.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
سيد علي خامنه‌اي
14/06/1374
بسم الله الرحمن الرحيم
اكنون چند سالي است كه چنين روزهايي در كشور ما، موسم نماز است، يعني فضاي سراسر كشور به عطر دل‌انگيز ياد و نام نماز، آغشته است و انسانهايي روشن بين و با ايمان، باشور و نشاط، همه جا از نماز مي‌گويند و به نماز فرامي‌خوانند و براي اقامه‌ي نماز، مجاهدت مي‌كنند، اين تلاش مبارك، شايسته‌ي آن است كه از سوي همه‌ي كساني كه به حيات طيبه‌ي اسلامي و زندگي در سايه‌ي حق و عدالت، دل بسته‌اند گرامي داشته شود و به پيوسته ماندن آن، كمك شود.
اقامه‌ي نماز در كشوري كه پرچم اسلام را بر فراز سر خويش برافراشته و به حاكميت اسلام مفتخر گرديده، يكي از واجب‌ترين فرائض است. زيرا همه‌ي هدفهاي يك جامعه‌ي نيكبخت، از قبيل: تأمين عدالت اجتماعي، دستيابي به رفاه عمومي و شكوفايي مادي، پرورش استعدادها و خلاقيتها در آحاد مردم، برخورداري از دانش و بينش و تجربه، عزت و استقلال و اقتدار ملي، گسترش اخلاق انساني و روابط سالم ميان آحاد مردم و ديگر هدفهاي والا، در صورتي تأمين مي‌شود كه تربيت فردي و تهذيب اخلاقي در آحاد مردم بويژه در كارگزاران امور كشور، تأمين شود و انسانهايي پاك و برخوردار از همت و توكل و اخلاص و صبر و سختكوشي در آن جامعه باشند كه به ياري اين پشتوانه‌ي روحي، توانايي برداشتن بارهاي سنگين را دارا باشند و در برابر موانع گوناگون و بويژه امواج فساد و تباهي، ياراي ايستادگي داشته باشند. هر چه شمار اينگونه انسانها در جامعه و كشوري بيشتر باشد، افق آينده‌ي آن جامعه و آن كشور، روشنتر و حركت به سوي نيكبختي در آن جامعه و آن كشور، ممكن‌تر و آسانتر خواهد بود.
اهميت نماز و يكي از رازهاي پافشاري بر آن در معارف اسلامي را از آنچه گفتيم مي‌توان دانست، زيرا نماز برترين چيزي است كه مي‌تواند همه‌ي افراد جامعه‌ي مسلمان را به تهذيب اخلاقي و تعالي روحي و معنوي برساند.
سه خصوصيت عمده در نماز هست كه نقش برتر آن را در تهذيب نفس و پرورش رواني انسانها پديد مي‌آورد.
نخست آن كه نماز، با شكلي كه در اسلام براي آن معين گشته يعني حركات و اذكار مخصوص، به طور طبيعي نمازگزار را به دوري از گناه و آلودگي فرامي‌خواند: ان الصلوه تنهي عن الفحشاء و المنكر. اين فراخواني پيوسته، توانايي آنان را دارد كه هر كس را از منجلابها رها سازد و عروج بخشد.
دو آن كه در او روح پرستش و خضوع در برابر حضرت باري تعالي را كه محبوب حقيقي و فطري هر انسان است، زنده مي‌كند و غبار فراموشي از اين حقيقت درخشنده را كه در ژرفاي فطرت او نهاده شده است مي‌سترد.
سوم آن كه به جان و دل نمازگزار، آن آرامش و اطميناني را كه شرط اصلي موفقيت در همه‌ي عرصه‌هاي زندگي است، هديه مي‌كند و تزلزل و اضطراب را كه مانع بزرگي در راه اقدام مجدانه براي پرورش اخلاقي است، از او دور مي‌سازد.
هر يك از سه خصوصيتي كه گفته شد در خور آن است كه با تدبر و ژرف نگري ديده و سنجيده شود و از اين راه بسياري از معارف نماز آشكار خواهد شد.
اكنون هنگامي كه مي‌بينيم نماز با اين ويژگيها و كارسازي استثنايي‌اش، گستردگي‌يي به اندازه‌ي گستره‌ي همه‌ي جامعه‌ي اسلامي، دارد، يعني همه در هر حال و هر جا وظيفه دارند آن را به جاي آورند و هيچكس، هرگز از قلمرو اين فريضه‌ي الهي بيرون نيست، در مي‌يابيم كه اندازه‌ي تأثير آن در تأمين شرط نيكبختي يك ملت و يك جامعه، چقدر زياد است.
حقيقت آن است كه هرگاه در ميان مردمي، نماز ـ با همه‌ي شرايطش ـ رواج داشته باشد همين يك واجب الهي آنان را تدريجا به همه‌ي نيكبختيها مي‌كشاند و خيمه‌ي دين را در زندگي آنان برپا مي‌سازد.
ناگفته نگذاريم كه اين همه، درباره‌ي نمازي است كه با روح آن يعني توجه و حضور قلب به جاي آورده مي‌شود. چنين نمازي، نمازگزار را با همه‌ي آفرينش، هماهنگ و همسو مي‌سازد و راه را براي تحقق سنتهاي الهي در طبيعت و تاريخ، بازمي‌كند، چرا كه در بينش اسلامي همه‌ي آفرينش در حال تسبيح و عبوديت حضرت حق است: يسبح له ما في السموات و ما في الارض... توصيه‌ي مؤكد اينجانب به همه بويژه جوانان آن است كه خود را با نماز مأنوس و از آن بهره‌مند سازند. يعني اين كه نماز را با توجه به معني و با احساس حضور در محضر پروردگار متعال جلت عظمته، به جاي آورند و اين كار را با تمرين، بر خود هموار و آسان سازند و تا بتوانند نوافل، مخصوصا نافله‌ي نمازهاي صبح و مغرب را نيز ادا كنند. و اگر هنوز در ميان كسان و نزديكان و دوستان آنان، كسي هست كه خود را از فيض نماز محروم كرده باشد، او را از اين گناه بزرگ و خسارت عظيم بازدارند و اين كار را با زبان خوش و رفتار حكيمانه انجام دهند، البته پدران و مادران نسبت به نماز فرزندان خود مخصوصا نوجوانان، مسؤوليت بيشتري دارند.
اينجانب در پيام نماز سالهاي گذشته، توصيه‌هايي به دست‌اندركاران و مسؤولان دستگاههاي گوناگون در باب نماز كرده‌ام. بجا است اگر هيأتي از اين مجمع نماز، درباره‌ي آنها به جستجو و فحص پردازد و گزارشي از چگونگي و اندازه‌ي تحقق آن خواسته‌ها فراهم آورد.
در پايان با دعا براي همه‌ي شما عزيزان دست‌اندركار مسأله‌ي نماز، اميدوارم زحمات شما مقبول الهي و منظور نظر حضرت ولي الله الاعظم ارواحنا فداه و سلام الله عليه باشد.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
سيد علي خامنه‌اي
14/06/1374