بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
عيد شريف مبعث را كه يكى از بزرگترين اعياد اسلامى است، به همه ى امت بزرگ اسلامى و به ملت شريف ايران و به شما حضار محترم و ميهمانان عزيز تبريك عرض مى كنم.
تشكيل امت اسلامى با خصوصيات و مشخصه هاى منحصر به فرد آن، يكى از بركات اين بعثت عظيم بود. امت اسلامى صرفاً اين نيست كه جمعيتى حول يك محور عقيدتى مجتمع شوند، بلكه امت اسلامى - آن چنان كه پيامبر مكرم اسلام و تعاليم قرآن طراح و برنامه ريز آن بوده اند - مجموعه يى از انسانها هستند كه از علم، اخلاق، حكمت، روابط صحيح و اجتماعِ برخوردار از عدالت بهره مندند و نتيجه ى همه ى اينها رسيدن انسان به اوج تكاملى است كه استعداد آن را خداوند در او قرار داده است. امت اسلامى مظهر تربيت اسلامى است؛ و اين را نبى مكرم اسلام در نامساعدترين شرايط از صفر آغاز كرد.
آن روزى كه فرياد توحيد، پس از لحظه ى باشكوه بعثت، از حنجره ى مبارك نبى مكرم اسلام بيرون آمد، دنيا - در همه ى اقطارش - دنياى كفر و ظلم و دنياى دورى از اخلاق و غوطه ورى انسان در انواع مشكلات و مفاسد بود. اين حركت عظيم در زندگى پيغمبر به نحو معجزآسايى در ظرف سيزده سال انجام گرفت و پس از سيزده سال اولين نطفه ى بارور امت اسلامى در مدينه گذاشته شد. آنچه كه مى توانست اين هسته ى مركزى را به آنچه ما در قرن چهارم و پنجم هجرى از امت اسلامى مى دانيم، تبديل كند، عبارت بود از ايمان روشن ، تعاليم واضح و همه جانبه، عزم راسخ و جهاد مستمر؛ اينها بود كه توانست آن جامعه ى كوچكِ چندهزار نفرىِ مدينه را در سالهاى اول هجرت به يك امت عظيم و مقتدر و عالِم و عزيز و چشمه ى جوشان علم و حكمت براى دنيا در قرن چهارم و پنجم هجرى تبديل كند - كه تاريخ اين را براى ما شرح مى دهد - بعد امت اسلامى در افت وخيزهاى فراوان خود و در هر جا كه از آن تعاليم غفلت كرد، دچار شكست و عقبروى شد. هرجا علم، اخلاق، روابط اجتماعى، اقتدار معنوى، عزت، وحدت و برتر از همه عدالت را ناديده گرفت، رشد آن متوقف شد و عقبگرد كرد و كار به جايى رسيد كه قدرتهاى متجاوز و متعرض و طماع توانستند اين امت را تكه پاره كنند، در مقابل هم به تضعيف قواى يكديگر وادار كنند، بر آنها تسلط پيدا كنند و منابع آنها را بگيرند.
در دوران معاصر از دهها سال پيش به اين طرف، به بركت همان تعاليم و بازگشت به آنها بيدارى اسلامى آغاز شد و پرچم توحيد بار ديگر به اهتزاز درآمد كه اوج اين حركت، تشكيل نظام جمهورى اسلامى در اين نقطه ى حساس از دنياى اسلام بود كه باز آحاد مسلمانها احساس هويت و عزت كردند. امروز هم ما در مقابل همان تجربه يى قرار داريم كه امت اسلامى در قرون شروع انحطاط و زوال، در مقابل آن قرار داشت.امروز هم عليه امت اسلام جنگى را آغاز كرده اند، تا اين حركت را در نطفه خفه كنند. امروز هم قدرتهاى جهانخوار و مستكبر، با طمع بستن به منابع عظيم و ذخاير بى پايانِ طبيعى و انسانىِ دنياى اسلام - آن طور كه خودشان صريحاً هم مى گويند - جنگى را شروع كرده اند كه پرچمهاى اين جنگ از سوى استكبار، پرچمهاى مزورانه است؛ پرچم دمكراسى و پرچم آزادى است؛ اما باطن قضيه چيز ديگرى است؛ باطن قضيه نابود كردن عنصر عزت امت اسلامى - يعنى اسلام - است؛ باطن قضيه از بين بردن كانون مقاومت است، تا هيچ مانعى در مقابل جهانخواران در اين منطقه وجود نداشته باشد.
زمانى كه ما ضعف نشان داديم و كوتاهى كرديم، دشمن به همان اندازه پيشروى كرد. امروز جابه جاى دنياى اسلام دچار مصيبت است. فلسطين دچار مصيبت است، عراق دچار مصيبت است، افغانستان دچار مصيبت است؛ بسيارى از كشورهاى اسلامى از سوى همين جهانخواران و مستكبران در معرض تهديدند. ما با تمسك به اسلام مى توانيم بر اين ضعفها فائق بياييم؛ مى توانيم در مقابل دشمن بايستيم. امروز آن چيزى كه دنياى اسلام به آن احتياج مبرم دارد، عبارت است از وحدت كلمه؛ ملتهاى مسلمان دلشان پُر است از ظلم دشمنان اسلام و استكبار. ملتهاى مسلمان از مشاهده ى آنچه در عراق و در فلسطين و در افغانستان مى گذرد، دلشان پر از غم و عقده و گلويشان پر از فرياد است؛ دولتهاى اسلامى بايد از اين نيروى متراكم استفاده كنند.
قدرت استكبارىِ امريكا كه شرارت محض است و امروز از همه ى انگشتان او در منطقه ى اسلامى شرارت مى بارد، فقط در مقابل يك قدرت، كارى نمى تواند انجام دهد و آن، قدرت ملتهاست؛ تكيه به ملتها، آگاه كردن ملتها، متوجه كردن ملتها به منافعشان، آنها را از ظلماتِ توهمهاى بيجا - اگر دچار آن هستند - خارج كردن و حقايق را به آنها نشان دادن، ملتها را آماده ى مقاومت در مقابل استكبار مى كند.
منطق استكبار، در هيچ جا، منطق گفتگو و مصالحه ى عادلانه نيست؛ همچنان كه شما نمونه هايش را در دنيا مشاهده كرده ايد. منطق استكبار، منطق زور، ترور و استفاده ى غيرعادلانه از قدرتى است كه در اختيار دارد؛ لذا خود مروج تروريسم است. امروز امريكايى ها به نام مبارزه با تروريسم وارد كشورها مى شوند و اين جور ملتها را زير فشار مى گذارند؛ آنها را بمباران مى كنند و كودك و زن و پيرمرد و انسانهاى بى دفاع را از بين مى برند؛ منطقشان اين است كه مى خواهيم با تروريسم مبارزه كنيم! تروريسم يعنى چه؟ مگر غير از اين است كه تروريسم يعنى اين كه كسى براى پيشبرد مقصد خود از نيروى زورِ غيرقانونى استفاده كند؟ آيا كارى كه امريكا امروز در عراق مى كند، غير از اين است؟! نفس حضور نيروهاى نظامى امريكا در عراق، ظالمانه و مستكبرانه و متجاوزانه است. روزى نيست كه خبر دهها كشته و زخمى - كه گاهى هم بيشتر است - از شهرهاى مختلف عراق به گوش نرسد. در قلب دنياى اسلام، فلسطين قرار دارد. نزديك به شصت سال است كه صهيونيستها با استفاده از زور و قدرت غيرقانونىِ خودشان، مردمان فلسطين را زير فشار قرار داده اند. شما ملاحظه كنيد در فلسطين چه مى گذرد. دنياى اسلام به اين مسائل عادت كرده است؟ زمامداران مسلمان به اين مسائل عادت كرده اند كه ببينند اين جور زن، كودك، جوان، خانه و مزرعه به وسيله ى زور و قدرت نابود مى شود؟ اين معنايش چيست؟ مگر تروريسم غير از اين ، چيز ديگرى است؟ مروجان تروريسم، امروز به دروغ و نفاق پرچم مبارزه با تروريسم را در پيش گرفته اند و آن را بهانه قرار داده اند براى دخالت در كشورهاى اسلامى.
امروز دنياى اسلام بايد يكپارچه در مقابل تجاوز استكبارى امريكا و متحدانش - هرجا و هرگونه و به هر شكلى - بايستد و بداند كه جز ايستادگى براى رفع شر اين شرارت مجسم - يعنى امريكا و استكبار - هيچ راه ديگرى وجود ندارد و هيچ نرمش و هيچ كوتاه آمدنى و هيچ عقب نشينى يى اشتهاى سيرى ناپذير مستكبران را اشباع نمى كند. اينها جز به تسلط مطلق بر دنياى اسلام و بخصوص بر اين منطقه ى خاورميانه، به هيچ چيز ديگرى قانع نيستند. اين را هم بايد بدانيد كه ملتها مى توانند بايستند، مى توانند قدرتهاى مجهز و مسلح را ناكام كنند، مى توانند شمشير برّان و خونريز آنها را كُند كنند؛ همچنان كه تجربه ى سالهاى اخير اين را به ما نشان داده است و امروز تجربه ى فلسطين و تجربه ى عراق هم اين را به ما نشان مى دهد.
امريكايى ها در عراق تا زانو در گل فرو رفته اند؛ صهيونيستها در مقابل يك مشت فلسطينىِ تهى دست كه هيچ چيز جز قدرت ايمان و ميل به استقلال و ميل به رد ظلم در اختيار ندارند، درمانده اند. صهيونيستها سالهاست كه فلسطينى ها را مى كوبند؛ اما نتوانسته اند مواضع آنها را تغيير دهند؛ شكست يك قدرت مسلح چيزى غير از اين نيست.
خداوند متعال روح و دل ملت مسلمان را در آغاز بعثت با رحمت، عنايت و با توجه خود آماده كرد براى ورود در اين ميدانهاى دشوار؛ «هو الّذى يصلّى عليكم و ملائكته ليخرجكم من الظّلمات الى النّور و كان بالمؤمنين رحيما». رحمت الهى به مسلمانها و به مؤمنين به او و به بندگان او اين است كه اگر آنها دل از برخى دلبستگى هاى كوچك و ضعيف بكنند و در مقابل موج كفر و فساد و استكبار بايستند، خداى متعال به آنها كمك مى كند؛ همچنان كه كمك كرد. هيچ كس باور نمى كرد در قلب دنياى اسلام، آن جايى كه از اطراف در زير فشارهاى امريكا و صهيونيسم بود، قدرت اسلام به صورت جمهورى اسلامى سربلند كند. اين نهال غرس شد، روييد، ثمربخش و تناور شد و روزبه روز به فضل پروردگار و به حول و قوه ى الهى و على رغم دشمنان اسلام تناورتر و مستحكمتر خواهد شد؛ اين تجربه اى است در پيش روى ما.
اميدواريم خداوند متعال به ما مسلمانها همت عنايت كند و ما را عزم و نيت راسخ ببخشد، تا بتوانيم در تجربه ى دشوارى كه امروز امت اسلامى با آن مواجه است، راهمان را گم نكنيم و اين راه را با قوت و قدرت ادامه دهيم و ان شاءاللَّه شاهد عزت و پيروزى اسلام باشيم. اميدواريم كه خداوند به مردم مظلوم عراق، مردم مظلوم فلسطين، مردم مظلوم افغانستان و ساير ملتهاى اسلامى هم كمك كند و آنها را از شر شياطين و اشرار نجات دهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته