ج1) صِرف مورد مذکور، موجب بطلان نماز نیست؛ و قرار دادن سنگینی بدن روی هر دو پا (در حال قیام) به طور مساوی واجب نیست؛ اما واجب است نمازگزار بر روی هر دو قدم بایستد نه بر یک قدم و نه بر انگشتان و نه بر پاشنه‌ها.
ج2) به طور کلی بدن نمازگزار در هنگام نماز نباید به گونه‌ای حرکت کند که از حالت نمازگزار خارج شود و همچنین در هنگام قرائت و ذکرهای واجب و نیز ذکرهای مستحبی وارد شده، نباید بدن حرکت کند و اگر عمداً حرکت کند، نماز باطل است و اگر سهوی باشد، باید خواندن را متوقف کرده و بعد از طمأنینه، دوباره مقداری را که در حال حرکت خوانده، بخواند و ادامه دهد؛ بله حرکت دادن دست و انگشتان به صورت مختصر، اشکال ندارد؛ اگر چه احتیاط مستحب آن است که آن‌ها را هم حرکت ندهد.

مسح پا باید از سر یکی از انگشتان پا تا مفصل ساق باشد و بیش از آن هم اشکال ندارد.

در فرض سؤال اگر شما تغییری در خودرو نداده‌اید، بلکه فقط استفاده کرده‌اید، مخیّر هستید بین فسخ و ارش (تفاوت قیمت صحیح و معیوب)؛ اما اگر در آن تغییر و تحوّلی ایجاد کرده‌اید، حق فسخ ندارید، بلکه فقط حق ارش دارید.

تبدیل مسجد به مکانی برای نمایش فیلم‎های سینمائی جایز نیست؛ ولی نمایش فیلم‎های مذهبی و انقلابی دارای محتوای مفید و آموزنده به مناسبت خاصی و بر حسب نیاز و تحت نظارت امام جماعت مسجد، اشکال ندارد.

ج1و2) از اجزای ماهی، فقط فضله و خون آن بنابر احتیاط واجب حرام است.

در رکعت سوم و چهارم، خواندن حمد به جای تسبیحات اربعه مانعی ندارد؛ ولی اگر عادت دارید که تسبیحات بخوانید، چنانچه بدون قصد، مشغول خواندن حمد شوید، باید آن را رها کنید و دوباره حمد یا تسبیحات را بخوانید و اگر در رکوع متوجه شوید، نماز صحیح است و تکلیفی ندارید.

هر چیزی اعم از زمین و اموالی که قابل انتفاع حلال باشد و عین آن باقی بماند، می‌تواند وقف مقوله تحقیق و پژوهش شود و نحوه استفاده از آن تابع نظر واقف است.

صِرف مورد مذکور، مجوّز ترک زکات نمی‌شود و در مواردی که متعلق زکات است، (گندم، جو، خرما، کشمش، طلا، نقره، شتر، گاو و گوسفند) با شرایطی که در رساله‌ توضیح المسائل حضرت امام «قدس سره» مذکور است، اگر به حد نصاب برسد؛ پرداخت آن واجب می‎شود.

نذر مزبور، نذر مشروط نام دارد و اگر در ضمن صیغۀ شرعی نذر و سایر شرایط آن، این شرط ذکر شود، نذر، صحیح و لازم الاجراء است.

اگر کسی، هیچ یک از سه موردی را که برای کفاره عمد، مخیّر است، نتواند انجام دهد؛ باید به هر تعداد فقیر که قادر است، غذا بدهد و احتیاط آن است که استغفار هم بکند. اگر به هیچ وجه، قادر بر غذا دادن به فقرا نیست؛ کافی است که استغفار کند؛ یعنی با دل و زبان بگوید: اَستَغفِرُ اللهَ (از خداوند بخشایش می ‌طلبم) و اگر بعدها بتواند روزه بگیرد یا به فقرا غذا دهد، احتیاط مستحب آن است که انجام دهد.

چنانچه قابل بازیافت باشند مثل اوراقی که امکان استفاده از آن در صنعت کارتن سازی و مانند آن وجود دارد و یا بر یک طرف آن نوشته شده است و طرف دیگر آن قابل استفاده برای نوشتن است، سوزاندن و دور انداختن آن‌ها به علت وجود شبهه اسراف، خالی از اشکال نیست.

ج1) به طور کلی عدول از مجتهد زنده (در مسائلی که فتوا دارد) به مجتهد زنده دیگر، بنابر احتیاط واجب جایز نیست؛ مگر این که مجتهد دوم، اعلم یا محتمل‌ الأعلمیه باشد.
ج2) به هر حال تا حصول اطمینان، واجب است رمی کند؛ البته وسواس جایز نیست.
ج3) اگر بتواند در وقت خلوت، رمی کند، باید صبر کند و در زمان خلوت، خودش رمی کند و اگر به طور کلی از انجام رمی در روز معذور است، ولی در شب می‌تواند رمی کند؛ باید خودش در شب پیش و یا شب بعد، رمی کند؛ اما کسانی که از انجام رمی حتی در شب معذورند، می توانند نایب بگیرند. لیکن اگر هنگام نایب گرفتن، از برطرف شدن عذر خود مأیوس نبودند، احتیاط واجب آن است که در صورت برطرف شدن عذر در شب خودشان نیز رمی را تکرار کنند.

کسی که دو روز در اعتکاف بماند، باید روز سوم را ادامه دهد، اگرچه اصل اعتکاف واجب نبوده باشد و در فرض سؤال چون اعتکاف شما یک روز دیرتر از دیگران شروع شده، بعد از اتمام اعتکاف دیگران باید یک روز دیگر در مسجد به عنوان معتکف بمانید.

به طور کلی معتکف می‌تواند برای امور ضروری شرعی و عرفی و عقلی از مسجد خارج شود و تشخیص ضرورت شرعی و عرفی و عقلی بودن، با خود مکلف است؛ ولی اگر به قدری طول دهید که صورت اعتکاف از بین برود، اعتکاف صحیح نیست.

گرفتن مراسم و خیرات و خواندن فاتحه و رفتن به تشییع جنازه افراد مذکور فی نفسه اشکال ندارد.