مشاهده این فیلم ها اگر مستلزم مفسده نباشد، فی نفسه اشکال ندارد.

اگر مستلزم مفسده و انحراف عقیده و یا خوف تأثیرپذیری و فساد، و یا ترویج یا تأیید باطل و یا دارای تصاویر مستهجن باشد، جایز نیست. البته خواندن آن ها برای کسی که قدرت شناخت و تشخیص مطالب باطل را دارد به قصد ابطال و ردّ آن ها جایز است به شرطی که به خود مطمئن باشد که از حق منحرف نمی شود.

اگر امام ایستاده باشد و مأموم نداند که در کدام رکعت است، می تواند اقتدا کند؛ ولی باید حمد و در صورت فرصت داشتن سوره را به قصد قربت بخواند و در رکوع خود را به امام برساند و نمازش به جماعت صحیح است؛ اگر چه بعد متوجه شود که امام در رکعت اوّل یا دوم بوده است. و چنانچه هنگامی که امام در رکوع است، مأموم بخواهد اقتدا کند و در رکوع به امام برسد، مانعی ندارد و نماز به جماعت صحیح است و یک رکعت حساب می شود؛ هر چند نداند امام در رکعت چندم است؛ و در رکعت بعد اگر متوجه شد امام در رکعت دوم است، وظیفه ای نسبت به قرائت حمد و سوره ندارد وگرنه موظف است حمد و اگر فرصت داشت سوره را بخواند.

در هر صورت تا زمانی که مالک آن بر نگردد، امانت است و به صرف غیبت مالک، زمین از ملک او خارج نمی شود و اگر مالک از دنیا برود، باید خانه به ورثه او تحویل داده شود.

کسی که نماز عید فطر می‎خواند، بنا بر احتیاط واجب، باید فطریه را پیش از نماز عید بدهد؛ ولی اگر نماز عید نمی‎خواند، می‎تواند دادن فطریه را تا ظهر روز عید، تأخیر بیندازد.
اگر انسان موقعی که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتیاط واجب آن است که بعداً بدون این که نیّت ادا و قضا کند، فطریه را بپردازد.

اشکال ندارد؛ منتها انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را می‎دهد، نیت دادن فطره نماید.

روزه اولین چهارشنبه در دهه دوم ماه، مستحب است.

الف. نمازهای واجب، شش قسم است:
اول: نماز یومیه. (ظهر و عصر هر کدام چهار رکعت، مغرب سه رکعت، عشا چهار رکعت، صبح دو رکعت)
دوم: نماز آیات.
سوم: نماز میت.
چهارم: نماز طواف واجب خانه کعبه.
پنجم: نماز قضای پدر و بنا بر احتیاط مادر که بر پسر بزرگتر واجب است.
ششم: نمازی که به واسطه اجاره و نذر و قسم و عهد واجب می‌شود.
ب. نمازهای مستحبی زیاد است و آن‌ها را نافله گویند. و بین نمازهای مستحبی، به خواندن نافله‌های شبانه روز، بیشتر سفارش شده، و آن‌ها در غیر روز جمعه، سی و چهار رکعت‌اند:
که هشت رکعت آن نافله ظهر
و هشت رکعت نافله عصر
و چهار رکعت نافله مغرب
و دو رکعت نافله عشا
و یازده رکعت نافله شب
و دو رکعت نافله صبح می باشد.
و چون دو رکعت نافله عشا را بنا بر احتیاط واجب باید نشسته خواند، یک رکعت حساب می‌شود.
ولی در روز جمعه بر شانزده رکعت نافله ظهر و عصر، چهار رکعت اضافه می‌شود.
از یازده رکعت نافله شب، هشت رکعت آن باید به نیت نافله شب، و دو رکعت آن به نیت نماز شفع، و یک رکعت آن به نیت نماز وتر خوانده شود. و دستور کامل نافله شب در کتاب‌های دعا گفته شده است.

به طور کلی شرط است بعد از تمام شدن ذبح، حرکتی از حیوان صادر شود، تا دلالت کند که ذبح بر زنده واقع شده است؛ ولو این که حرکت مختصری باشد؛ مثل این که چشمش را حرکت دهد یا گوشش و یا دُمش را تکان دهد یا پایش را به زمین بزند، و اگر حرکتی ندارد، چنانچه به مقدار متعارف خون خارج شود، کافی است.

مستحب است به خویشاوندان فقیر، پرداخت شود.

اگر فقیر شیعه باشد، اشکال ندارد.

اگر بعد از شستن خون و تطهیر لب، غسل کرده اید به خونی که بعداً پیدا شده و شک دارید که در حین شستن عضو خون آمده یا نه، اعتنا نکنید و در فرض سؤال، غسل صحیح است.

اگر شرائط امام جماعت را داشته باشد، اشکال ندارد.

بدهیِ وام از ما ترَک متوفی (ارثی که به جا گذاشته) باید پرداخت شود؛ مگر این که شرط کرده باشد بدهی آن را موهوب له بپردازد.

انسان به صرف رفتن به اندازۀ حد ترخص* حکم مسافر را پیدا نمی‌کند و برای افطار روزه کافی نیست؛ بلکه باید از شب قبل، قصد مسافرت به مقدار حداقل بیست و نیم کیلومتر قبل از اذان ظهر را داشته باشد که در اینصورت می تواند بعد از حد ترخص روزه را افطار نماید. ولی اگر در روز قصد سفر کرده است، بنابر احتیاط واجب باید روزه بگیرد و پس از ماه رمضان هم آن را قضا کند.